For English below pictures and movies.
Ongemerkt ben ik stiekem alweer een tijdje fit en gezond. ‘En niet alleen dat’ (Beer’s standaard zinnetje aan het eind van elk
van zijn filosofische overpeinzingen en het begin van een nieuwe overpeinzing); er is bezoek op het land.
Wat brengt ieder persoon die in mijn leven komt toch een hoop extra. Extra waarde, extra inzicht, extra chaos, extra
informatie, extra diepgang, extra, extra. extra.
Het brengt me zoveel, zelfs als ik het soms (ontzettend!) moeilijk vind.
Er is een duidelijke groei gaande op het land, tussen iedereen onderling (en daardoor), in mezelf. Om steeds meer en meer en
meer mezelf te worden, aan integriteit te winnen, mezelf trouw te zijn, mezelf te vertrouwen. Wat een heerlijk gevoel als ik
weer verder in mezelf zak door allerlei inzichten die ik opdoe door alle spiegels om me heen.
De mensen die nu bij ons op het land zijn, in hun eigen tentje, luiden het begin in van een tijd waarin we meer bezoek
verwachten. Dit gezin van 3 (Wendy, Johan en Kyan) is hier 3 weken om even te voelen en ervaren of dit wat voor hun is. Maar
Lune komt binnenkort ook een weekje, Dennis komt komende week een aantal dagen en wie weet wie nog meer?
Het is een grote verandering, anderen erbij te hebben. Een verandering die verschuivingen veroorzaakt in onszelf en tussen
elkaar. Verschuivingen die ik eigenlijk vooral ontzettend waardeer, nadat ik door de getriggerde pijnen heen gezakt ben.
Er was nog een moment wat iets nieuws inluidde: eigenlijk was de komst van ons katje de inluiding van het duidelijk kiezen om
hier thuis te zijn, besef ik nu. Het katje kwam toen ik beter was, maar voordat er mensen op het land kwamen. Hij was lange
tijd naamloos, er kwam geen naam in ons op. Hij spiegelde wel direct een moeilijk stuk van mij/ons, waarin ik/wij altijd druk
zet op situaties om controle/invloed uit te oefenen. Hij deed dit door constipatie te hebben vanaf de dag na aankomst. Ik heb
hem zelfs een beetje microlax moeten geven op een gegeven moment. Hij maar persen en persen. Arm katje. Gelukkig is dat nu
opgelost. Ik besef ook heel goed dat het creëren van-met name gewenste- situaties veel beter gaat zonder druk te zetten. En om
hem elke keer zo te zien persen (wat ik/wij dus op energetisch vlak ook deden) maakte het wel heel duidelijk.
We hebben besloten hem maar gewoon ‘een’ naam te geven, ook al hebben we geen speciaal gevoel bij die naam. Hij heet nu Rookie,
wat in het Engels ‘nieuweling’ betekend en gewoon schattig klinkt.
Eric heeft gestaag doorgewerkt toen ik ziek was. Samen met Beer heeft hij de volledige zonnepanelen-stellage verplaatst, zodat
het uitzicht wijdser wordt. De zonnepanelen ‘hangen’ nu over de rand van het ravijn. Ze hebben daar wel aardig wat minder zon,
maar Eric’s plan was toch altijd om de andere panelen die we nog hebben liggen op een andere plek te plaatsen, waardoor ze
bijvoorbeeld de avondzon pakken, etc.
Eric is vervolgens begonnen om het uitzichtpunt ook meteen een rustplek te maken, met de bouw van een pergola.
Elke dag staan we op tijd op, omdat om 11 uur s’ ochtends het vaak al te warm wordt om te werken. We werken dus elke dag een
paar uur en gaan dan rustig aan doen, wat lunch bereiden, wat kletsen, wat boodschapjes doen, water halen of rusten. Rond een
uur of 17 u is het dan weer wat koeler aan het worden. Maar vaak heeft de warmte ons dan zo loom gemaakt dat we geen zin meer
hebben om te werken.
Ik kan me nu al verheugen op komende winter; als het dan een uitermate geschikte temperatuur is om overdag te werken.
De vergunning om een watertank te bouwen mag dan rond zijn; de werkmensen zijn helaas nog niet beschikbaar om te starten. Om
eens te kijken hoe we de bomen op het land een keer water zouden kunnen geven, hebben we de sluizen opengezet en water over het
land laten lopen. Het land was hier erg blij mee. De grond werd er zacht en sponzig van, alles rook lekker, etc. Het was alleen
wel een oncontroleerbare chaos op het land. Water liep overal heen, we poogden het onder controle te krijgen mbv snel
opgeworpen dijkjes en gegraven greppeltjes, maar het lukte niet helemaal.
Ik zal blij zijn met de watertank en de mogelijkheid tot gecontroleerde irrigatie, want ik vond het best een heftige
ervaring.
We hopen dat de werkmensen ergens half juni kunnen beginnen, maar het kan ook best juli worden.
|
|
Picture 1, 2, 3, 4: working on the replacement of the solar panels.
Picture 5; the first poles placed for the pergola.
Picture 6: Lem with our kitten and his brother (who now lives with Renske!)
Picture 7,8 cuddling
Picture 9; our kitchen area.
Picture 10 the flooding of the land.
Video's; the flooding of the land.
|
|
|
|
Input caption text here. Use the block's Settings tab to change the caption position and set other styles.
|
|
|
|
Input caption text here. Use the block's Settings tab to change the caption position and set other styles.
|
|
Life to our world
Almost unnoticed I have been getting fit and healthy for a while already. "And not only that" (Beer's standard sentence at the
end of each of his philosophical reflections and the beginning of a new contemplation); there are visitors on the land.
Every person who comes into my life bring a lot extra. Extra value, extra insight, extra chaos, extra information, extra depth,
extra, extra. extra.
It brings me so much, even when I sometimes find it (incredibly!) difficult.
There is clear growth going on on the land, between everyone (and therefore), within myself.
It makes me become more and more and more myself, gain integrity, to be true to myself, to trust myself more. What a wonderful
feeling as I sink further into myself through all kinds of insights that I gain through all the mirrors around me.
The people who are now on the land with us, with their own tent, herald the start of a time when we are expecting more
visitors. This family of 3 (Wendy, Johan and Kyan) is here for 3 weeks to feel and experience if this is something for them.
But Lune is also coming for a week, Dennis is coming for a few days next week and who knows who else?
It's a big change to have others with us. A change that causes shifts in ourselves and between each other. Shifts that I
actually really appreciate very much, after I have ‘fallen through’ the triggered pains.
There was another moment that heralded something new: in fact, the arrival of our kitten was the inauguration of clearly
choosing to be home here, I now realize. The kitten came when I was better, but before people came to the land. He was nameless
for a long time, no name came to mind. He immediately reflected a difficult part of me / us in which I / we always put pressure
on situations to exert control / influence. He did this by having constipation from the day after arrival. I even had to give
him a little microlax at some point. He was only pushing and pushing. Poor kitten. Fortunately that is now solved. I also
realize very well that creating situations, especially desired ones, goes much better without putting pressure on them. And to
see him squeeze and push like this every time (which I / we did on an energetic level) made that very clear.
We decided to ‘just’ give him a name, even though we don't have a special feeling about that name. His name is now Rookie,
(which in English means "newcomer") which simply sounds cute.
Eric has been working steadily when I was sick. Together with Beer, he has moved the entire solar panel scaffolding so that the
view becomes wider. The solar panels now "hang" over the edge of the canyon. They have quite a bit less sun there, but Eric's
plan was always to place the other panels that we still have, in a different location, so that they can catch the evening sun,
etc.
Eric then started to immediately make the viewpoint a resting place, with the construction of a pergola.
We get up on time every day, because at 11 o'clock in the morning it is often already too hot to work. So we work a few hours
every day and then take it easy, prepare some lunch, chat, do some shopping, get some water or rest. Around 5 pm it is getting
cooler again. But often the heat has made us so lazy that we no longer want to work.
I can already look forward to the coming winter; it is then an extremely suitable temperature for working during the day.
The permit to build a water tank may be given to us; unfortunately, the work people are not yet available to start.
To see how we could water the trees on the land, we opened the locks and let water run over the land. The land was very happy
with this. The soil became soft and spongy, everything smelled nice, etc. It was just an uncontrollable chaos on the land.
Water ran everywhere, we tried to get it under control using quickly raised dikes and dug trenches, but it didn't quite work
out.
I will be happy with the water tank and the possibility of controlled irrigation, because I thought it was quite an intense
experience, this watering.
We hope that the workers can start somewhere mid-June, but it can also be July.
|
|
|
|
|
Write a comment